Прывітанне

Сізіфава праца

Захламіла хлудам крыніцу натхнення –
і вохкаю: “ Бог не дае!”
А ўласныя думкі – цяжкія каменні –
грувасцяцца грудай без вонкіх струменяў
у беднай маёй галаве.

Варочаю глыбы і прагну, як хлеба,
узняць угару іх сама.
І бачу, як хітра ўсміхаецца неба
з маіх намаганняў – пустых і ганебных –
як быццам гаворыць: “Дарма!”

І мне не здаецца ўжо створанным міфам,
а бачыцца явай былой
руцінная праца рупліўца Сізіфа,
каторы штодзённа цярпліва і ціха
валун перакочвае свой.

20.05.2013

Такая стома ад жыцця...

Такая стома ад жыцця –
Нібыта мне пад сто гадоў.
А недзе ўперадзе – працяг,
А за працягам – нешта зноў.

Ужо нічога не хачу.
Душу не цешыць нават верш.
А свет хістаецца ўваччу:
"Яшчэ, нябога, пажывеш!"

І зноў мяне бадзяга-лёс
Кудысьці цягне за сабой.
А прывід стомы, нібы хвост,
Паўсюль матляецца за мной...

23.09.2011

Пачакай! Не знікай!

Пачакай!
Не знікай!
Без цябе спахмурнелае сонца
Кане ў ноч -
Ласку воч
Назаўсёды схавае ў імгле.
Не бяжы
Ад душы -
Падары пажыццёва бясконцасць
Цёплых слоў,
Што любоў
Надыктуе аднойчы табе!

Не сумуй!
Не крыўдуй!
Для мяне ты - найлепшая ў свеце!
Да цябе
Я сябе
Аніколі вось гэткім не знаў!
Не спяшай!
Не знікай!
Хай абоім нам шчасцейка свеціць
І заве,…
І пяе…
Дзіўны водар квітнеючых траў!!

А калі ж
Ты збяжыш
Ад мяне за мяжу небасхіла
Ў змрочны цень,
Там, дзе дзень
Сумна тушыць усмешку сваю,
Хай з табой
Будзе мой
Вечны боль,... і жыццёвая сіла,...
І святло
Ціхіх слоў -
"Я іду за табой,... бо люблю"...

E-mail

Мілы мой, дарагі! Без цябе на чужыне
не жыву – успамінамі сэрца гаю.
Не стрываўшы, табе на паштовую скрыню
адпраўляю пасланне – пяшчоту маю.
Не здзіўляйся, прымі гэты файл-прывітанне,
не адкідвай яго ні ў карзіну, ні ў спам.
Хай і ўзімку цябе пазабавіць каханне,
што было не пароўну адмерана нам.
Асцярожна спампуй гэты сціплы дарунак --
недачытаны ліст, што сарваўся падчас
распранання дубоў, і па восені юных.
Захавай успамін. І забудзь пра адказ.
Я нічога, дальбог, ад цябе не чакаю.
Што – няшчырыя словы? Адчэп для вачэй!
Знемагаю ў зіме. І ўсё маюся маем.
І дагэтуль мяне тая ж горыч пячэ.

31.12.2012

Хаця людзей культурных маецца...

Хаця людзей культурных маецца
Ў нас нават болей, чым чакаецца,
На слізкім ганку цуд здараецца:
Іх колькасць рэзка скарачаецца.

24.02.2011

У цягніку, паліцу верхнюю займеўшы...

У цягніку, паліцу верхнюю займеўшы,
Ляжыць мужчынка – паглядае на суседку.
А на нагах яго даўжэнных, засмярдзеўшы,
Смяюцца дзіркамі каляныя шкарпэткі.

“Ці Вы мяняеце шкарпэткі, даражэнькі?” -
Пытае ветліва жанчына… (ці то дзеўка?).
Мужык – у шоку…. вылупляе нават зенкі:
“А што, змяняю!.. Але толькі на гарэлку.”

27.10.2011

Вандроўка па жыцці...

Вандроўка па жыцці –
Вялікае мастацтва:
У неба адысці,
А на зямлі застацца…

5.09.2011

Сябровак неяк я падслухала...

Сябровак неяк я падслухала….
Адна пра хлопца разважае:

– Званіць мне Саша. Ў трубку дзьмухае.
І ўсё маўчыць. Не размаўляе.
Кажу яму: “Кінь глупствам маяцца!
Ці ты пакрыўдзіўся ўжо, можа?”

– А ён?

– А ён не адгукаецца…
Бо ён – не Саша, а Сярожа…

24.02.2011

У басейн уцякае чатырыста літраў...

У басейн уцякае чатырыста літраў,
Выцякае — амаль што чатырыста пяць…
Узнікае пытанне: ”Як дзейнічаць хітра,
Каб сумленне спарцменаў тутэйшых узняць?”

26.02.2011

Ты для мяне – галаваломка...

Ты для мяне – галаваломка,
Паталагічны неспакой:
І без цябе вярэдзіць ломка,
І з табой...

Чым я глыбей праводжу межы,
Каб утрымаць у іх сябе,
Тым больш пакутліва залежу
Ад цябе...

7.05.2012

Зноў над скрыняй паштовай...

Зноў над скрыняй паштовай
паглядам сваім завісаю,
як да цуда гатовы
сапраўдны ілюзіяніст:
ці не з’явяцца словы,
якія так доўга чакаю –
палымняныя словы:
“Адзін непрачытаны ліст?”

Як умею, чарую,
пасланне, бы шчасце, гукаю.
Да святла вечарую,
марную і вочы, і час…
На світанні лікую:
“З’явілася! Вось яно! Маю!” –
і ў хвіліначку тую
ўпадаю ў сапраўдны экстаз.

Прадчуваючы ўдачу,
маруджу зайсці і праверыць,
хоць і верую ў тое,
што гэта пісьмо ад яе.
Быць не можа іначай!
І гэтай мне веры не ўмерыць.
Прадчуванне – святое!
О, як мне ліста не стае!

Вось, нарэшце, заходжу,
на пімпачку цісну рахмана.
Суцішаю дыханне,
набатам забіўшую кроў...
І канаю… О, Божа!
Рэклама! Ашмоцце са спама!!!
Гэта не ад каханай!!!

Саджуся... Чарую ізноў...

13.07.2012