Мужык, што з вёскі "вылупіўся" ў людзі,
Да маці, на радзіму, прыязджае.
Ідзе ў крутым “прыкідзе” ўперад груддзю –
Суседзяў-зямлякоў не заўважае.
– Васіль! Які касцюм! А справіў дзе ж ты?
– Купіў. У Будапешце. Ды за еўры.
– Ты што! А ці далёка – Будапешта?
– Адсюль? Дзве тышчы верст амаль, напэўна.
– Глядзі-ка! Глухамань у іх якая,
А рэчы неблагія вырабляюць!
18.05.2011
