Непрачытаны ліст

Непрачытаны ліст. Недастаўлены поштай.
Трохвугольнік зжаўцелы. Пасланне з вайны.
Ён, здаецца, не мае ніякага кошту –
Нібы выкапень-прывід сівой даўніны.

Хто пісаў і калі? І ў якія мясціны
Быў занесены аўтар таропкіх радкоў?
Ад каго тая вестка – ад мужа, ад сына?
Ці жывы хтось дагэтуль з былых радакоў?

Іншым часам прапахла старая папера.
У чужую зямельку зарыты салдат.
Ды пісьмо захавала пісаўшага веру –
Што калісь атрымае яго адрасат.

Што далёкай любімай пяшчотныя рукі
Будуць лашчыць бясконца бясцэнны лісток,
І ўначы цалаваць, і таміцца ў разлуке,
І гаротна шаптаць:“Уратуй яго Бог!”

Прамільгнулі гады, адгуло ліхалецце.
У штодзённых трудах невядома, калі
Састарэлі загінуўшых воінаў дзеці,
Неўзабаве і праўнукі ўжо падраслі.

Як успрымуць яны палымныя словы?
Ці сагрэюцца сэрцы пасланнем “з вякоў”?

Непрачытаны ліст… з недасланай любоўю…
Спадзяецца на нашу, нашчадкі, любоў…

11.07.2012

http://www.warmuseum.kiev.ua/rus/uvaga_poshuk.shtml

http://www.warmuseum.kiev.ua/rus/4.shtml